Het is heel leuk als je echt contact met je cliënt hebt

cross

Iets voor iemand kunnen betekenen en dat die persoon ook voor jou van betekenis is. Dat vindt Simon het mooie aan mentor zijn. Toen hij met pensioen ging na een lange en veelzijdige carrière bij de politie, miste hij na een tijdje het gevoel betekenisvol bezig te zijn. Dus toen hij op de radio het spotje hoorde over mentorschap was zijn interesse gewekt. Na een half jaar van oriënteren en nadenken meldde hij zich aan. Simon: ‘Ik heb goed nagedacht over de verantwoordelijkheid die je als mentor hebt en het commitment dat je aangaat. Want als je eraan begint, is het niet de bedoeling dat je zomaar weer afhaakt. Ook wilde ik mijn tijd zelf kunnen blijven indelen. Gelukkig is het mentorschap heel flexibel.’

Lachen
Sinds begin 2021 is Simon mentor van Wil. Wil is 60 jaar en heeft een verstandelijke beperking, een stoornis in het autistisch spectrum en epilepsie. Hij woont bij SEIN. Zijn ouders zijn inmiddels op leeftijd en de ondersteuning van Wil werd voor hun te zwaar. Simon: ‘Wil is een hele leuke vent, waar ik ontzettend mee kan lachen. Ik kan goed met hem communiceren. In het begin was het wel even wennen, want door zijn autisme verloopt de communicatie anders dan ik gewend ben. Zo ziet hij graag dat problemen die hij ervaart direct opgelost worden, door zijn begeleiders of door mij. Dus het was wel even zoeken naar wat doe ik wel als mentor en wat doe ik niet. We hebben nu de regeling dat hij mij mailt als er iets is. Dan kan ik zelf bepalen hoe urgent het is en of ik er iets mee moet. Zo kan ik goed mijn grenzen bewaken en hij kan toch even zijn verhaal kwijt.’

Skypen
‘In principe zien we elkaar twee keer per maand, maar de laatste tijd is dat wel wat meer. De coronaperiode was een lastige tijd voor Wil. Er waren veel dingen die hij niet meer kon doen, zoals sporten bijvoorbeeld. Ook moesten ze bij SEIN een paar keer in quarantaine. Tijdens een van die keren had ik een afspraak met hem. Toen ik beneden aanbelde, meldde hij dat ik niet binnen kon komen, maar dat we wel konden skypen. Dus ik naar huis om skype te installeren en sindsdien skypen we regelmatig. Wil verrast me wel vaker met dingen. Zo heeft hij bijvoorbeeld ook interesse in de politiek en dan vraagt hij tijdens een autoritje opeens wat ik van de troonrede vond. Daar kunnen we dan echt een gesprek over hebben en dat vind ik zo leuk.’

Kippen, paarden en koeien
Sinds kort werkt Wil een halve dag bij zorgboerderij Sinneveld. ‘Wil deed in het verleden betaald werk en dat wilde hij eigenlijk graag weer doen. Ik heb toen onderzocht wat de mogelijkheden zijn op dit gebied en het besproken met zijn begeleiders bij SEIN. Betaald werk bleek geen optie, maar werken bij een zorgboerderij vond Wil ook een goed idee. Hij is een echte een dierenliefhebber, dus het werken met de paarden, koeien en kippen vindt hij geweldig. Binnenkort gaat hij daar een hele dag in de week aan de slag.’

Goede match
‘Wil en ik zijn echt een goede match. Toen ik startte als mentor gaf ik aan dat het me niet zoveel uitmaakte wat voor cliënt ik kreeg. Maar ik heb toch wel gemerkt dat het heel leuk is als je goed contact hebt met je cliënt en een band kunt opbouwen. Het is heel fijn om iets voor iemand te kunnen betekenen en tegelijkertijd betekent hij dat ook voor mij. Ik leer veel van het mentorschap. Bijvoorbeeld over het omgaan met iemand met autisme, maar ook over mezelf. Ik vind het mooi dat je het mentorschap doet in afstemming met de mensen in de zorg die bij je cliënt betrokken zijn. Het contact met SEIN is heel goed. Daarnaast heb ik ook veel steun aan de begeleiding vanuit Stichting Mentorschap Noordwest en Midden. Ik heb het gevoel dat ik er niet alleen voor sta, maar dat we het samen doen.’