Bellen met een kersverse mentor: Paul Fleers

‘Ik ben enthousiast en heb er zin in’

Stichting Mentorschap telt ongeveer 350 mentoren. Onder hen zijn ook mensen die net begonnen zijn met het behartigen van de zorgbelangen van een cliënt. We belden met Paul Fleers (67) uit Heemstede, een van de nieuwe mentoren.

·       Hoi Paul, waarom ben je mentor geworden?

‘Ik heb een aantal jaren mijn inmiddels overleden zus, die sinds haar 50^ste leed aan Alzheimer, en haar man begeleid. Sinds ik gepensioneerd ben, heb ik meer dan voldoende vrije tijd die ik gevarieerd invul. Een deel daarvan gebruik ik voor het persoonlijk helpen van mensen die daaraan behoefte hebben. Het mentorschap past daar heel goed in.

‘Door de tijd heen heb ik trouwens veel vrijwilligerswerk gedaan, waaronder vakantiebegeleider bij de Peter Pan-vakantieclub van Transavia, activiteitenbegeleider bij een verzorgingstehuis, Zonnebloem-bestuurswerk en begeleider op actieve zeilvakanties voor mensen met een beperking. In mijn werkzame leven deed ik diverse managementfuncties is de luchtvaartbranche.’

·       Hoe ben je in contact gekomen met stichting Mentorschap?

‘Ik werd via een advertentie in de NPO-app op de stichting geattendeerd. Het mentorschap appelleert aan mijn inzet voor mensen die daar door wat voor omstandigheden behoefte aan hebben. Het geeft me inspiratie, nieuwe inzichten, energie en relativeert mijn leven.’

·       Wat kun jij een cliënt bieden?

‘Aandacht, betrokkenheid en begeleiding bij zijn of haar zorgbelangen. Bij voorkeur gaan we er ook op uit, zoals samen wandelen of andere leuke dingen doen.’

·       Ben je al gekoppeld aan een cliënt?

‘Ik ben twee maanden na mijn aanmelding gekoppeld aan een al wat dementerende vrouw die in een verzorgingstehuis verblijft. Ik heb haar regelmatig bezocht en inmiddels ook haar man en de bewindvoerder. Ik moet nog wel een beetje mijn weg vinden als mentor, niet in het minst vanwege de informatievoorziening die via twee systemen - die van de Stichting en die van het verzorgingstehuis - niet heel toegankelijk overkomt. Maar dat is gewoon een beetje doorzetten. Het belangrijkste is toch de omgang met degene van wie ik mentor ben. Ik ben enthousiast en heb er zin in. En ik ben dankbaar voor de voldoening die het mentorschap me oplevert.’